- rozkosz
- rozkosz {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż IVb, lm M. -e {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'uczucie przyjemności, radości, szczęścia w najwyższym stopniu; upojenie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Błoga, dzika, prawdziwa rozkosz. Rozkosz zmysłowa, intelektualna. Odczuwać rozkosz. Doznawać rozkoszy. Sprawiać rozkosz komuś. Patrzeć na kogoś, coś z rozkoszą. Dreszcz rozkoszy. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'coś, co sprawia w najwyższym stopniu przyjemność, zwłaszcza zmysłową; rzecz miła, przyjemna, dająca zadowolenie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ten widok to rozkosz dla oka. Ta potrawa to rozkosz dla podniebienia. Rozkosze stołu. Rozkosze miłości. Opływać we wszelkie rozkosze. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.